Süleyman: Aslan evladım benim. Sıhhati nasıl Hürrem? Ne diyor hekimler?
Hürrem: Sırtındaki bu yük geçer mi bilmiyorlar. Fakat ağrısı sızısı kalmadı. Uykusu da düzeldi.
Süleyman: En azından acı çekmeyecek.
Hürrem: Evet. Sen nasılsın Süleyman? Niye acele ettin? Biraz daha istirahat etseydin.
Süleyman: Kaygılanma,iyiyim ben.
Hürrem: Şükürler olsun. Öyle kötü günler yaşadık ki. Sen hasta yatağındayken neler yaşandığını bir bilsen... Meğer ne çok seveniniz varmış.
Süleyman: Ben her şeyi biliyorum Hürrem.
Hürrem: Nasıl,kim anlattı?
Süleyman: Kimsenin bir şey anlatmasına lüzum yok Hürrem. Ben her şeyi gördüm,yaşadım. Hissetim.

Mahidevran: Mustafam..
Mustafa: Validem bağışlayın fark etmedim geldiğinizi.
Mahi: Nedir bu halin? Aklında ne var?
Mustafa: Babam. Bali Bey meselesini benim çözmemi istedi. Yarın sabah bir karar vermem lazım.
Mahi: Bu sana yapılmış bir hakarettir. Kellesini al ki herkes senin uysal bir koyun olmadığını anlasın. Günün birinde cihana hükmedecek sultanın kim olduğunu öğrensinler. Paşamızla konuştun mu?
Mustafa: Evet. O da sizin gibi düşünüyor.
Mahi: O halde hiç tereddüt etme. Zinhar acıma. Düşmanlarımız senin kılıcının sesiyle inlesin. Onların yüreklerine öyle bir korku sal ki bir daha karşına çıkmaya cesaret edemesinler.

Valide: aslan torunum. Şükürler olsun. Sıhhatini yerinde gördüm.
Hürrem: Dualarınız sayesinde. Validem ben de sizi ziyaret etmek istiyordum.
Valide: Hayırdır Hürrem?
Hürrem: Hünkarımızın rahatsızlığı boyunca evlatlarımı korudunuz bana sahip çıktınız. Size ne kadar minnettar olsam az.
Valide: Kaderde senden bu lafları duymak da varmış.
(Hürrem gülümser. )

Mustafa: Bana verecek cevabınız yok mu hünkarım? Kim karar veriyor bizim hayatımıza?
Süleyman: Mustafam annen için endişelenmeni ve onu korumaya çalışmanı anlıyorum. Bana olan sadakatinden de kuşkum yok. Lakin unutma şu anda karşında sadece baban yok aynı zamanda hünkarın var. Sen nasıl gelirsin böyle bu ne hal!?
***
Mahi: Validem nolur bir şeyler yapın Mustafam....
Valide: Aferin sana. Neden anlatıyorsun ona ne çektiğini? Bilmiyormusun evladının sana olan düşkünlüğünü? Susmayı bir öğren artık.
Mahi: Ben çok kötüydüm. Ağlarken görünce...
Valide: Bu işin şakası yok Mahidevran. Mustafa çocuk değil. Tahtın varisi. Tek bir laf bile onun mahfına yol açabilir.
***
Süleyman: Bu nasıl sual! Sen bilmezmisin ki benim ayağımı bastığım her yerde benim hükmüm geçer! Ailemin geleceği mutlak olarak benim tasarrufumdadır! Ve verdiğim her karar benim iradem içerisindedir! BİR İMPARATORLUK KADINLARIN GÖZYAŞLARIYLA YÖNETİLMEZ!
Mustafa: Madem öyle,Hürrem Sultan'ı durdurun hünkarım. Onun gözyaşlarına kurban etmeyin bizi.
Süleyman: SEN NE DEMEK İSTİYORSUN!!!!!!!?!?!
Mustafa: Gerçek bu. Siz 3 kıtada bütün cihanı yönetiyorsunuz. Lakin bir kadını yönetemiyorsunuz.

Hürrem: Esma! Gül Ağa! Mihrimah! Mehmet! Gül Ağa! Esma! Gül Ağa! Sümbül Ağa! Daye Hatun! Süleyman... Süleyman! Süleyman nerdesin?!
(Balkona çıkar ve korkunç bir ejderha ona bakmaktadır.)
***
Hürrem: HAYIRRRRR!!!
Süleyman: Hürrem..
Hürrem: Süleyman,ölüm geliyo ölüm geliyo!
Süleyman: Şşş şşş tamam kabus görmüşsün.
Hürrem: Gitme nolur beni öldürecekler sen gidince ben yalnız kalıcam beni öldürecekler!

Aybige: Bana doğruyu söyleyin! Gerçekten siz mi yaptınız!
Hürrem: Ben ne yapmışım?
Aybige: Gülşah her şeyi anlattı. En başından beri yalan söylediniz bana. Beni sevdiğiniz için değil. Sırf Mustafa Kırım Hanının kızıyla evlenmesin diye ittiniz beni Bali Bey'e. Sonra da ifşa ettiniz. Hakkınızda söylenenler doğruymuş meğer. Siz acımasız bir kadınsınız. Nasıl yaptınız bunu? Hiç mi vicdanınız yok sizin?
Hürrem: Aybige,tarihlere kapılma.Öyle bir niyetim olsaydı gitmenizi beklemezdim.
Mihrimah: Aybige Hatun sen hangi yüzle geldin buraya?
Hürrem: Mihrimah kes sesini,gir içeri.
Mihrimah: Ama anne onun yüzünden Bali Bey...
Hürrem: Sana gir içeri dedim!
Hürrem: Aybige bu sarayda tek dostum sensin. Ben size yardımcı oluyorum. Bu hadisenin sonunda gülen siz olacaksınız yine.
Aybige: Nasıl?
Hürrem: Nişan bozulacak. Bali Bey memleketine dönecek. Sen de ülkene döneceksin. Sonra da istediğiniz bir vakitte kavuşacaksınız.
Aybige: Kellesini alırlarsa?
Hürrem: Bana güven. Hislerimde hiç yanılmadım. Şimdi git sükunet içinde bekle.

Gül Ağa: Validem. Hünkarımız geliyorlar.
Mahi: Senin ne işin var burda? Dairenden çıkmayacaksın demedim mi?
Aybige: Sultanım ben...
Mahi: Çabuk git gözüm görmesin.
Valide: Aybige,yerine geç.
x: Destur ! Sultan Süleyman Han Hazretleri!
Valide: Seni böyle gördüm ya. Yüce Rabbime şükrediyorum.
Süleyman: Sağolun validem. Dualarınız sayesinde ayaktayım.
Hatice: Geçmiş olsun hünkarım. Çok korkuttunuz bizi.
(Süleyman Mahidevrana hiç bakmadan geçer. Hürrem de tam o anda mahidevran ve Haticenin arasındaki yere girer. Valide ve Hürrem gülmektedir.)
Aybige: Hünkarım..
Süleyman: Daha sonra Aybige daha sonra.

Mihrimah: Nikah ne demek?
Hürrem: Bir ömür boyu kocana ait olmak. Kocanın da karısına ait olması. Babanla ben ayrılmaz bir bağla,Allah huzurunda bağlandık.
Mihrimah: Gelin mi oldun sen?
Hürrem: Evet (:
Mihrimah: ben de gelin olucam. Ben de Bali Bey'e gelin olcam.

Gül Ağa: Benden istediğiniz şeyi getirdim sultanım.
Hürrem: Peki sağol.
Gül Ağa: Ne vakit dökeceksiniz Şehzade Mustafa'nın yemeğine?
Hürrem: Bu bizim için Gül Ağa.
Gül Ağa: Bizim için derken..?
(Hürrem Sultan başıyla çocuklarını işaret eder.)
Hürrem: Şayet bu zalimlerin dilediği olur da hünkarımız Hakk'ın rahmetine kavuşursa ölümümüz kendi elimizden olsun istedim. Zalimlerin kanlı hançerleriyle değil.
Gül Ağa: öyle şeyler demeyin sultanım. Vallahi kalbim sıkışıyor.

Valide: Aslanım derhal izahat ver. Sen nasıl olur da benim kararlarımı çiğnersin? Daye Hatun'u görevine iade etmek de nerden çıktı? Hareme ne karışıyorsun?
Süleyman: Ben öyle uygun gördüm.
Valide: Zinhar uygun değil. Benim kethüdamı sen nasıl seçersin?
Süleyman: Seçerim validem icap ederse seçerim.
Valide: Bunu şahsıma,makamıma hakaret kabul ederim. İtibarımı da mı düşünmezsin? Kullarımın diline mi düşüreceksin beni? Bundan böyle kim dinler? Haremi nasıl yönetirim?
Süleyman: Siz zaten haremi yönetemiyorsunuz validem. Yoksa ben böyle bir şeye neden tenezzül edeyim.
***
Valide: Hürrem mi istedi bunu senden?
Süleyman: validem benim sabrımı zorlamayın.Neden her hadiseyi dönüp dolaştırıp Hürrem'e bağlıyorsunuz! Ben Daye Hatun'un elinde büyüdüm,üzerimde emeği büyük! Saraydan bu şekilde gönderilmesine gönlüm razı olmadı.
Valide: Ama beni ezip de geçmeye gönlün razı. İçin rahat. Zerre kadar hicat duymuyorsun öyle mi?
Süleyman: Validem..
Valide: Oldu olacak beni saraydan kov,sürgüne yolla. Kurtulursun işte. Sonra Hürrem'e verirsin bütün yetkileri,o yönetir haremi. Vaka gayen de bu değil mi?
Süleyman: validem bu husumeti bitirin artık! Sizin husumetiniz ve öfkeniz sıhhatli şekilde düşünmenize mani oluyor! HÜRREM BENİM KARIM! EVLATLARIMIN ANNESİ! ONA YAPILAN HİÇBİR HAKARETE VE SAYGISIZLIĞA TAHAMMÜL ETMEM! ZİRA BU EVVELA BENİM İRADEME KARŞI GELMEKTİR! HİÇ KİMSE BENİM KARARLARIMI SORGULAYAMAZ. SİZ DE HERKES GİBİ BANA İTAAT EDECEKSİNİZ.
Valide: Allah'tan tek dileğim var. Tez zamanda canımı alsın. Alsın ki Hürremin seni nasıl mahvettiğini görmesin bu gözlerim.

Hürrem: Validem..
Valide: Hoşgeldin Hürrem. Gel.
Hürrem: İyi misiniz validem?
Valide: İyiyim çok şükür sen?
Hürrem: Az evvel bir haber aldım canım sıkıldı. Dedim ki size geleyim işin esası nedir öğreneyim.
Valide: Neymiş o?
Hürrem: Bazı cariyeler yanıma geldi. Bu sene yapılacak maaştan muaf tutulmuşlar mutsuzlar. Benden medet umuyorlar.
Valide: Onların hadlerine mi düşmüş. Densizler.
Hürrem: Neden ayrım gözetildi validem merak ettim.
Valide: Hususi bir sebebi yok. Hizmetinde kusur bulunan cariyelere,kalfalara,ağalara verilen bir ceza bu.
Hürrem: Onların kusuru nedir,bana yakın olmak mı?
Valide: Seninle alakası yok. Ayrıca burda kimse kimseye yakın olamaz. Herkes işini yapacak.
Hürrem: Yapıyorlar zaten. Bu adil değil. Eğer onlara hak ettikleri maaş verilmezlerse iyi olmaz. Malum haremin düzeni bozulur.
Valide: Hürrem sana elimi uzatmış olmam bu haremi birlikte yöneteceğiz manasına gelmez.
Validem: Karar sizin validem. Ben sadece adalet isteyen kullarımızın hissiyatına tercüman oldum.

Valide: Geldiğine memnun oldum Elmas Hatun. Geç şöyle yerleş sen. Şehzadem Mustafa ve hanedanımızın geleceği hakkında kum falına bak. Bakalım neler dökülecek elinden dilinden.
***
Elmas: Ucu bucağı yok. Topraklar çok genişleyecek. Denizler,çöller,dağlar... Yepyeni ülkeler bilinmeyen diyarlar... Yalnız bir ejderha yaşıyor bir sarayda. Şimdi uyuyor. Sanki başka şekilde duruyor. Bir balık gibi suyun içinde. Lakin öyle kuvvetli bir rüzgar esecek ki o suyun içindeki balık ejderha olacak. Ölüm... Ölüm var burda. Denizlerin mavisi kızıl kana bulanacak. Ejderha her şeyi herkesi sarıp sarmalayacak. Bir bir bütün düşmanlarında kurtulacak,ağzından çıkan aleviyle her yeri yakacak sarayıı.... ( kalbi sıkışır ve Hürreme sertçe bakar...)

X: Hünkarım,Mahidevran Sultanımız geldiler. Huzura kabulünü beklerler.
***
X: Sultanım,Hünkarımız daha sonra gelmenizi buyurdular.
Mahi: Çekil önümden.
X: Kesinlikle yapamam. Yasak.
Mahi: Ben Mahidevran Sultanım. Çekil önümden emrediyorum sana!
X: Bağışlayın sultanım alamayız içeri.
Mahi: Sen kimsin ki? Çekil önümden yoksa canını alırım senin! Çekil!!!!!!!
X: Hünkarım...
Süleyman: Üfffff
Mahi: Hünkarım! Konuşmak istiyorum hünkarım!
Bali Bey: Sultanım... Ne oluyor burda?
Mahi: Söyle şunlara çekilsinler önümden.
X: Hünkarımızın kesin emri var, alamayız içeriye hasodabaşım.
Bali Bey: Sultanım siz odanıza dönün ben size haber vereceğim.
Mahi: Hiçbir yere gitmicem!!!! Burda beklicem!!!!
Sümbül: Sultanım lütfen gitseniz.....
Mahi: Çekil! Dokunma bana,beklicem burda.
X: Sultanım. Hünkarımız sizi bekliyor.
***
Süleyman: Derhal izahat ver. Sen nasıl gelirsin böyle,nedir bu rezalet?
Mahi: Beni dinlemenizi istedim sadece. En azından bunu yapmanızı istedim.
Süleyman: Senden daha sonra gelmeni istedim. Nedir bu kadar acil olan? Bu öfkenin,bu saygısızlığının sebebi ne?
Mahi: Hünkarım.. Ben sizin kulunuz,cariyeniz olmaktan dolayı her zaman şeref duydum. Size asla saygısızlık yapmak istemem. Lakin artık bu haremde yok sayılmaya katlanamıyorum. Nasıl ki Hürrem Hatun'u azad ettiniz beni de azad edin. İzin verin bundan sonraki günlerimi ben de hür bir kadın olarak geçireyim.
Süleyman: Dairene dön Mahidevran.
Mahi: Hünkarım,beni azad edin. Sizden sadece bunu istiyorum. Bunu çok görmeyin bana.
Süleyman: Sen ne cürretle benimle böyle konuşursun? Bana emrivaki yapmak senin haddine midir?
Mahi: Affedin ama size aşık bir kadın olarak bunları söylüyorum ve bir şehzade annesi olarak.
Süleyman: Görüşme bitmiştir seni azad etmeyeceğim.
Mahi: Madem azad etmiyorsunuz gönderin beni. Daha fazla kalamam bu sarayda. Sancağa çıkarın bizi. Sünneti de oldu. beklemeyelim. Şehzademi de alır giderim.
Süleyman: Sen bana nasıl napıcağımımı öğretiyorsun yoksa tehdit mi ediyorsun?
Mahi: Bana başka çare bırakmadınız.
Süleyman: Elbette seni derhal göndericem. Lakin Mustafamı hiçbir yere götüremezsin. Zira onun yeri burası benim yanım.
Mahi: Hünkarım!!
Süleyman: Çık dışarı gözüm görmesin seni.
Mahi: Mustafam!!! Hünkarım.!!!

Hürrem: Paşa. Sen de Mahidevran gibi seviniyor musun yoksa? Hünkarımız ölecek,bu koca imparatorluğu ben mi yöneteceğim diyorsun içinden?
İbrahim:Beni başkalarıyla karıştırmayın. Ben hünkarımızın kulu değilim sadece. Onun en yakın arkadaşıyım. Yoldaşıyım. Acımı kederimi bir ben bilirim bir de Allah.
Hürrem: O halde verdiğin sözü unutma. Hünkarımız beni sana emanet etti.
İbrahim: İçiniz rahat olsun. Hünkarımızın emanetine ihanet etmem ben. Fakat...
Hürrem: Fakat ne İbrahim?
İbrahim: Şayet hünkarımıza... Sarayda kalmanız mümkün değil. Başka bir yere emniyetli bir şekilde naklinizi sağlarım. Kimseye de muhtaç etmem sizi.
Hürrem: Allah razı olsun senden. Beni geç İbrahim. Asıl evlatlarımı koruyabilir misin? Onu söyle

x: Sultan Süleyman Han Hazretleri!
Süleyman: Hürremim...
Hürrem: Süleyman.
Süleyman: Afet-i devranım,sevgilim,iki cihanda yegane karım. Bak yüzüme.
Hürrem: Çirkinlik size layık değil hünkarım. Görmeyin daha iyi. Bilirim ne kadar (gerisini anlamadım )
Süleyman: Ben seni her halinle sevdim,başımın tacı yaptım. Gel,gel..
***
Hürrem: Süleyman dur! Nolur dur. Bu çirkin halimi görme istemem.
Süleyman: Benim gözlerim seni nasıl çirkin görür? Bu mümkün müdür? Sen bilmez misin ki ben sana baktıkça nefes alırım.

Süleyman: Validem.
Valide: Bu son aslanım. Ne sabrım kaldı ne de huzurum. Yeter artık. Daha ne kadar katlanıcaz buna?
Süleyman: Sakin olun validem hayırdır.
Valide: Nasıl sakin olabilirim? Hürremin bu yaptığı karşısında sen nasıl sakin olabiliyorsun böyle? Kimin haddine hünkarın gözdesini yok etmek! Nasıl cürret eder buna!
Süleyman: Bir bildiğiniz varsa söyleyin validem.
Valide: Mihrimah'a anlatıyordu. Kendi kulaklarımla duydum. Bir sonraki hedefi İbrahimmiş,sonra ben, Mahidevran, Mustafa. Hepimizden bir bir kurtulucakmış! Böyle dedi. Küçücük çocuğu karşısına alıp neelr anlatıyor!
Bu kadın ne söylediyse yaptı bugüne kadar,ne kadar çabalasam da engel olamadım. Amaçlarına bir bir ulaştıkça daha da güçlenecek. Bütün haremin düzenini,kurallarını bozdu.
Süleyman: Öyleyse engel olsaydınız validem. Ben ne vakit sizin işinize karıştım?
Valide: Bu kadını sen yarattın Süleyman. Bu gücü sen verdin. Kimseye olmadığı kadar affedici oldun.
Süleyman: Validem.
Valide: Yalan mı? Gülfem'i bir kalemde silip atmadın mı? Ne günahı vardı onun? Allah'ın takdiri,evlatlarını kaybetti. Sonra Mahidevran, ona neden bu kadar hoşgörülü olmadın? Onun günahı neydi? O da Hürrem gibi seviyordu seni. Sana sadakatte,bağlılıkta hiçbir kusur işlemedi. Ne yaptıysa aşkı için yaptı. Hürrem'in diğer kadınlardan farkı ne Süleyman? Neden ona müsamaha gösteriyorsun?
Süleyman: Siz canınızı sıkmayın validem. Bu Hürrem'le benim aramdaki mevzu. İcap eden neyse ben yaparım.
Valide: Bunun bağışlanacak bir tarafı yok Süleyman. En ağır şekilde cezalandırılması emreder.

Mihrimah: Baaak.
Hürrem: Ne güzel olmuşsun.
Mihrimah: Saçlarımı o günkü gibi toplasana. Hani buralı örgülü.
Hürrem: Esma sen git ben yaparım. Gel.
Hürrem: Benim ay parçam altın saçlı sultanım. Annenle baş edebileceklerini sanıyorlar. Ama güçleri yetmez. Bak,senin cariye diye itilip kakılan annen neler yaptı. Süleymanla arama giren herkesten teker teker kurtulucam. Isabella gitti bile. Sırada İbrahim var o da gidecek. Sonra valide sultan.. Mahidevran,Mustafa… Hepsi bir bir gidecek. Bizim saltanatımız başlayacak. Senin,benim,abilerinin. Birlikte çok mutlu olacağız. Bu sarayın asıl sahipleri biziz.

Mahi: Ben erkek doğuracak. Yine erkek doğuracak. Hep erkek doğuracak! Böyle demiştin değil mi?
Nigar: Hekim kadın bizi bekler gidelim.
Hürrem: Evet dedim. Daha çook şehzade doğurucam. Ama sen bir kız bile doğuramayacaksın. Hünkarımız sana dokunmayacak. Ölse istemeyecek seni.
Mahi: Bu lafını unutma Hürrem Hatun. Sana bunu yediricem.
Hürrem: Unutmam emriniz olur sultanım. Nigar Kalfa gidelim.

Hürrem: Ne oldu Nilüfer bir şey öğrendin mi? Mahidevran..
Mahi: Ne haber getirecekti sana Nilüfer? Yoksa Prenses'le mi alakalı?
Hürrem: Söylediklerinden hiçbir şey anlamıyorum. Ne diyorsun sen?
Mahi: Haberin yok mu Prenses gitmiş! Hiçbir yerde bulamıyorlarmış.
Hürrem: Nasıl? nereye gitmiş?
Mahi: Bunu ancak sen bilebilirsin. Bir de sadık bendelerin.
Hürrem: Ne diyorsun sen!
Mahi: Adım kadar eminim ona bir şey yaptınız. Belki de öldürdünüz zavallıyı.
Hürrem: Yok böyle bir şey. Hayal kurma boş yere.
Mahi: Sana söylemiştim. Çok büyük bir hata yapıcaksın diye. Al işte başın büyük belada.
Hürrem: Saçmalama. Ben hata filan yapmadım. Çık dışarı.

Hürrem: Allah analı babalı büyütmek nasip etsin paşam. Tebrik ederim. Mutlu yuvanız daim olsun.
İbrahim: Amin.
Hatice: Amin.
Mahi: Sen... Ne kadar iki yüzlü bir kadınsın? Nasıl böyle sahtekar davranabiliyorsun? Bir de tacı takmışsın. Alay mı ediyorsun bizimle?!
İbrahim: Sultanım. Sakin olun lütfen.
Mahi: Daha ne kadar sakin olucam İbrahim? Yok mu kadının haddini bildirecek kimse? Hepiniz onun yanına mı geçtiniz,kulu kölesi mi oldunuz bu kadının!
Hürrem: Mahidevran. Laflarına dikkat et.
Mahi: Etmezsem nolur?
Gülfem: Sultanım..
Hürrem: Neticelerine katlanırsın.
Mahi: Naparsın? Yine hünkarımıza mı şikayet edersin? Git,durma.
İbrahim: Sultanım rica ediyorum.
Hürrem: Geldiğimden beri bana kaidelerden ve teamüllerden bahseden sizdiniz. Şimdi aynı kaideler sizin karşınıza çıkınca mı mesele oldu!

Hürrem: Hünkarım.
Süleyman: Hoşgeldin Hürrem.
Hürrem: Beni görmek istemişsin.
Süleyman: Evet görmeni istediğim bir şey var. gel benimle.
***
Hürrem: Ne demek bu?
Allah-u Teala'nın emri,Peygamber Efendimizin kavli,ulemanın iştadı (anlamadım), şahitlerin şehadeti üzerine...
Hürrem: Bu bizim nikahımız mı?
(Süleyman kafasıyla işaret eder.)
Şeyhülislam İbni Kemal Efendi: Vekili olarak Sultan Selim Han oğlu Sultan Süleyman 100 bin akçe mehle zevceliğe kabul ettin mi?
Sümbül Ağa: Kabul ettim.
Şeyhülislam: Kabul ettin mi?
Sümbül Ağa: Kabul ettim.
Şeyhülislam: Kabul ettin mi?
Sümbül Ağa: Kabul ettim.
Şeyhülislam: Talibi bulunduğunuz Abdullah kızı Hürrem Sultan'ı Sultan Süleyman Han'ın vekili olarak zevceliğe kabul ettin mi?
x: Kabul ettim.
Şeyhülislam: Kabul ettin mi?
x: Kabul ettim.
Şeyhülislam: Kabul ettin mi?
x: Kabul ettim.
Şeyhülislam: Siz de şahitler olarak şahitlik ettiniz mi?
*: Ettik.
Şeyhülislam: Ettiniz mi?
*: Ettik.
Şeyhülislam: Ettiniz mi?
*: Ettik.
Şeyhülislam: Şahitlerin şehadeti üzerine ben dahi Akt-i Nikah eyledi.
Hürrem: Süleyman..
Süleyman: Aşkım,gözümün nuru,benim sebeb-i varlığım,gözleriyle beni aciz kılan sevgilim... Kadınım,karım...

Hürrem: Neyi beklediğini biliyorum. Boşuna heveslenme.
Mahi: Ne dedin sen?
Hürrem: Akbabalar gibi üşüştünüz hünkarımın başına diyorum. Ölsün diye dualar ediyorsunuz. Yazık. Bu hallerinizi duyunca çok üzülecek. Ne çok sevenim varmış diyecek. Tek tesellim sizin hakiki yüzlerinizi görecek olması.
Mahi: Kendini kandırma Hürrem. Aşkından değil can derdine düştüğünden konuşuyorsun böyle.
Hürrem: Benim kimseden korkum yok.
Mahi: O yüzden mi çocuklarını yolladın?
Hürrem: Onlara dokunursan gözlerini oyarım!
Mahi: Yerinde olsam laflarıma dikkat ederdim. Zira kaderin artık benim ellerimde.
Hürrem: Benim kaderim Süleyman. Onunla birlikte doğdum,onunla birlikte ölürüm.
Mahi: Hayır. Sana ölüm yok. En azından evlatlarının hazin sonlarına şahit olana kadar.
(hürreme dediğinin aynısını yaşadı!!!)

Aybige: Sultanım.
Mahi: Geldin demek.
Aybige: Sultanım ben...
Mahi: Çık dışarı. Beni sevgili gelinimle yalnız bırak.
Aybige: Noluyor sultanım? Neden getirildim buraya?
Mahi:(okkalı bir tokat atar) Bir de soruyorsun utanmadan!
Aybige: Napıyorsunuz siz! Buna hakkınız yok!
Mahi: Hakkım yok öyle mi?!
Aybige: Aynen öyle. Karşınızda cariyeniz,köleniz yok sizin.
Mahi: Bali Bey'le aranızda geçenleri biliyorum.Oğluma ihanet ettin sen.
Aybige: Asla ihanet yok! Yalan. Nasıl böyle bir şeye inanırsınız?
Mahi: Yazıklar olsun sana. El üstünde tuttuk seni karşılığı bu mu olcaktı!
Aybige: Ben bir şey yapmadım. Yalan bunkar. Şehzademize asla ihanet etmedim.
(Valide Sultan gelir.)
Valide: Doğru mu duyduklarım?
Aybige: Yalan validem. Kim cesaret edebilir böyle bir şeye? Değil buna kalkışmak hayal etmekten bile korkarım.
Mahi: Ateş olmayan yerden duman çıkmaz.
Valide: Kes sesini. Aybige, sen çık. Doğru benim daireme git. (Aybige çıkar.)
Valide: Neden haberim yok benim bundan?
Mahi: Hünkarımız duyulmasını istemedi.
Valide: Aybige benim soyumdan geliyor,onu nasıl böyle itham edersin?! Ayrıca sana mı düştü bunun hesabını sormak?
Mahi: Benim oğlumla nişanlı,elbet sorarım.
Valide: Bir vakitler sual etmiştin:''Hürrem'in benden ne farkı var diye?'' Ben sana en mühimi söyleyeyim : O kendi aklıyla hareket ediyor,sense başkalarının!

İbrahim: Sultanım.
Mahi: Beklettim sizi.
İbrahim: Mühim değil. Merak içindeyim nedir konuşmak istediğiniz mesele?
Mahi: Minnettarım sana. Bugüne kadar beni ve şehzademi korudun kolladın. Ne kadar şükran duysam az.
İbrahim: Sultanım bu benim vazifem. Nerden icap etti bu teşekkür?
Mahi: Malum. Mustafa'm için tahtın yolu açıldı. Şimdiye kadar olduğu gibi yine onun yanında olmalı istiyorum.
İbrahim: Bunları konuşmak için çok erken sultanım. Bir daha zinhar bahsi dahi geçmesin.
Mahi: Nooldu? Başka hayallerin mi vardı yoksa?
İbrahim: Ne hayali? Hünkarımızın iyileşmesinden gayrı hiçbir arzum yok benim .
Mahi: İyileşmesinin bize bir faydası yok İbrahim! Hürrem'in saltanatının devam etmesini mi istiyorsun!?
İbrahim: Sultanım...
Mahi: Düşün İbrahim. Eğer Mustafam tahta çıkarsa sadece benim değil senin de hayatın değişir. Mustafam henüz toy,senin kuvvetine ve engin tecrübene muhtaç.
***
İbrahim: ne siz bana bunları söylemiş,ne de ben duymuş olayım. Hünkarımızın sıhhatine kavuşacağına inancım tam benim. Dua edip o günün gelmesinden başka bir şey yapmam.
Mahi: Mustafamın yanında olmayacaksın yani,öyle mi?
İbrahim: Şayet Emr-i Hak vuku bulur ise teamüller gereği yeni bir düzen kurulur,ben de bu düzen içerisinde yerimi alırım elbet lakin bunları konuşmanın sırası değil.

Mahidevran: Hünkarımızın başına bir iş gelirse halimiz nice olur?
Gülfem: Ağzınızdan yel alsın. Mühim olan hünkarımızın hali,bizim değil. Yüce RABB'im onu başımızdan eksik etmesin.
Valide: Amin. Aslanım kuvvetlidir. Nice ölümlerden döndü. Yine dönecektir.
Mahidevran: Ya dönmezse validem? Ya açmazsa gözlerini? ALLAH'ım buna nasıl dayanırız?
Valide: Metanetli ol Mahidevran. Dirayetini muhafaza et. Bilhassa senin dik durman icap eder. Mustafamın yanında ol ona kuvvet ver.