1.Bölüm
Ben yakın sen uzak, ya sen yakınlarımda ben ırak,
Masiva bırak direk bileklerimden.
Rayihamı miske bezemek elzem, ben sözümden dönmem.
Aynalarımı çatlattım ben, darmadığın tuzla buz oldu içim,
Lakin ucuz atlattım ben.
Ya sen; terazilerce altın yüklenmiş gibisin,
Sen ah sen bir bilsen..
Keşke bilselerdi; herkesin tek hakkı var,
Ömrü altın sepeti sanma, sepete konulan,
En sonunda ruhsuz bir ceset olur sonunda.
Beklediğin bir medet olur dünya,
Ölüm üstünde bir iki anlık misafirdir ömür.
Bu neşenin sonudur elbet derin bi baş ağrısı,
Kahkahalar bugün senin, peki ya bundan sonrası?
Gün geçer ve dost göçer; azdır yandaş sayısı,
1 Ocak kışında gözün uzaktan izler mayısı.

[Nakarat]
Ben yakın sen uzak, ya sen yakınlarımda ben ırak,
Ansızın sızım yakardı en derinden.
Sana her kavuşmam elzem,
Ben bu yangını söndürmem.
Herkesin tek hakkı var,
Hem halime sorsalar anlar, beni yangın paklar.
Kor olur canım ağlar yetmez binbir ah..

2.Bölüm
Burası misal ülkesi masal misali bizler hayal kafilesi,
Her dalım çiçeklerimin annesi.
Ver beni bana geri kendimden kaldım beri.
İçim hasret yeri küheylan kaldı bi kemik bir deri.
Bir nefisle yıllar aldı kavgam, Kulak deldi argom,
Yeni bir umut kapına vardı Sagom.
Nasihatimin yanında hafif kalır domdom,
Neden her gece kafan zom, ateş barut misali sonun bom!
Ben yakın sen uzak ya sen yakınlarımda ben ırak,
Ne yol katetmeliymişim meğer düşümden,
Yakınlarında olmak istemedir içten, feryadıma gizlendim.
Herkesin tek hakkı var,
Hem halime sorsalar anlar, beni yangın paklar.
Kor alır canım ağlar, yetmez binbir ah..

[Nakarat]
Ben yakın sen uzak, ya sen yakınlarımda ben ırak,
Ansızın sızım yakardı en derinden,
Sana her kavuşmam elzem,
Ben bu yangını söndürmem.
Herkesin tek hakkı var,
Hem halime sorsalar anlar, beni yangın paklar.
Kor olur canım ağlar, yetmez binbir ah..